| Þau byrjuðu saman í gagnfræðaskóla, |
|
|
hann var hippi en hún var smart. |
|
|
Þau faðmleiddust alsæl um hæðir og hóla, |
|
|
þau skynjuðu lífið og skildu svo margt. |
|
|
Víetnam bramboltið málaði allt svart, |
|
|
lífið í heiminum var helvíti hart, |
|
|
en þau vildu rómaninn endurvekja á ný. |
|
|
|
Hann hafnaði öllum veraldargæðum, |
|
|
stórveldin þold' ekki kúgun og stríð. |
|
|
Sem hugsuður fletti hann marxískum fræðum, |
|
|
hún horfði á hann lotningarfull og svo blíð. |
|
|
Hann utan við kerfið reykti sitt gras, |
|
|
þoldi ekki sundrungu þoldi ekki þras, |
|
|
|
|
|
Nú er hann orðinn kótilettukall, |
|
|
nú er hann orðinn kótilettukall, |
|
|
nú er hann orðinn meiri háttar kótilettukall. |
|
|
|
Þau svifu um loftið á skræpóttu skýi, |
|
|
skreyttu sig blómum og boðuðu frið. |
|
|
Blótuðu ofbeldi, byssum og blýi, |
|
|
og gáfu öllu lífi á jörðinni grið. |
|
|
Svo skildi það verða um ókomin ár, |
|
|
ást fyrir alla og óskorið hár, |
|
|
|
þau tömdu sér indverskan sið. |
|
|
|
Nú dettur hann í það tvisvar á ári, |
|
|
dreymandi starir þá glasbotninn í. |
|
|
Svo ruglar hann sínu vel snyrta hári, |
|
|
í huganum gerist hann hippi á ný. |
|
|
Hann átti þó hugsjón, hann átti þó draum, |
|
|
en síðan kom staðreyndin helvíti aum, |
|
|
og brauðstritið ruglað' ann |
|
|
|
|
Nú er hann orðinn kótilettukall, |
|
|
nú er hann orðinn kótilettukall, |
|
|
nú er hann orðinn meiri háttar kótilettukall. |
|
|
|
Þau byrjuðu saman í gagnfræðaskóla, |
|
|
hann var hippi en hún var smart. |
|
|
Þau faðmleiddust alsæl um hæðir og hóla, |
|
|
þau skynjuðu lífið og skildu svo margt. |
|
|
Víetnam bramboltið málaði allt svart, |
|
|
lífið í heiminum var helvíti hart, |
|
|
en þau vildu rómaninn endurvekja á ný. |
|
|
Home
