Á þjóðhátíð Eyjanna allir sér skella |
|
fjörið er mikið og fólkið er margt. |
|
á pallana hljómsveitir hljóðfærum smella |
|
og rótarar tengja þau meðan er bjart. |
|
|
|
Í dalnum er sungið og spilað |
|
|
og hlustað á hlægilegt spjall. |
|
|
En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað |
|
|
svo lendi þær ekki með strákum á svall. |
|
|
Í Herjólfsdal fólkið nú streymir með tjöldin |
|
mynda þar götur og skúra um leið. |
|
Hjá körlunum pelinn á æði oft völdin |
|
þar ganga þeir aftur sitt unglingaskeið. |
|
|
|
Í dalnum er sungið og spilað |
|
|
og hlustað á hlægilegt spjall. |
|
|
En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað |
|
|
svo lendi þær ekki með strákum á svall. |
|
|
Í dalnum er alltaf svo dýrðlega gaman |
|
öllum finnst skemmtunin takast svo vel. |
|
þá utan af landi fólk lendir oft saman |
|
til þess að dansa á lítilli skel. |
|
|
|
Í dalnum er sungið og spilað |
|
|
og hlustað á hlægilegt spjall. |
|
|
En mæðurnar vilja að dætrum sé skilað |
|
|
svo lendi þær ekki með strákum á svall. |
|
|
Nú tjaldborgir falla og þjóðhátíð endar |
|
dalnum er lokað og fólkið fer heim. |
|
Og þakklætiskveðjur eru nefndinni sendar |
|
í útvarpi og blöðum um ofsalegt geim. |
|
|
|
Að lokum við syngjum öll saman |
|
|
og segjum hvert öðru frá því |
|
|
að allt hér er búið að vera svo gaman |
|
|
að við getum þess vegna hittst hér á ný. |
|