Undrin gerast enn þá hér í dalnum |
|
allt sem lifir tekur gleðisprett. |
|
Undir fótinn hrundin gefur halnum |
|
hiklaust bak við lýstann Fjósaklett. |
|
|
Með ástarheitum kossaflaum er kannað |
|
hvort að þeim sé amorsörin send. |
|
Já þegar kvöldar skeður eitt og annað |
|
enda dyggða gatan þokukend. |
|
|
|
Ég meyjar á kvöldin kyssi |
|
|
kittla og tra, la, la,la. |
|
|
Ég meyjar á kvöldin kyssi |
|
|
|
Meðan kvenmannslend í dansi dillast |
|
og drukkin er hin guðdómlega saft. |
|
Hvergi betra vinur er að villast |
|
því vífin hafa dulinn segulkraft. |
|
|
Þegar kulna klettabálsins glæður |
|
og komin er hin ljúfa næturró. |
|
Gamla drauma skoða mæddar mæður |
|
og mörgum þeirra verður um og ó. |
|