Sauðdrukkinn úti’ í hrauni lá Hallgrímsson Jónas |
|
og hraut eins og sögunarverksmiðja í Brasilíu. |
|
„Mamma! Komdu’ ekki nálægt með nefið þitt fína, |
|
það er nálykt af ’honum þú gætir fengið klígju.“ |
|
|
Hann orti um fallega hluti það er hlálegt |
|
og hellti svo bjór yfir pappírinn og yfir orðið. |
|
„Gættu þín mamma! Maðurinn hann er með sýfilis |
|
og mundu að þegar hann fer skaltu dekka borðið.“ |
|
|
Já hræið af Jónasi er sannalega sjórekið. |
|
Sjórekið uppá fjörur gullstrandlengjunnar. |
|
„Sjáðu mamma! Manninum honum er illt. |
|
Hann meikar það ekki og skjálfandi nýstir hann pyngjuna.“ |
|