| | Ungir menn í stríðum falla. | 
 | 
| | Byssur á eftir dauðanum kalla. | 
 | 
| | Vígvöllurinn eins og köngulógarvefur, | 
 | 
| | fyrir hermann sem sjaldan sefur. | 
 | 
|  | 
| | Hatrið í huga hermannsins nagar, | 
 | 
| | eflist og dafnar er líða fleiri dagr. | 
 | 
| | Byssykjaftur eins og gráðugur refur, | 
 | 
| | á eftir hermann sem sjaldan sefur. | 
 | 
|  | 
| | Hann verður að þrauka er til er þá kraftur. | 
 | 
| | Hann verður hetja ef komi hann lifandi aftur. | 
 | 
| | Titrandi raddir í myrkrinu segja: | 
 | 
| | Við erum "save" á meðan byssurnar þegja. | 
 | 
|  | 
| | Skothríðir hljóma úr öllum áttum. | 
 | 
| | Bara ef leiðtogar þjóðanna næðu nú sáttum. | 
 | 
| | Ærandi eymdin tökin hefur | 
 | 
| | á hermanni sem sjaldan sefur. | 
 | 
|  | 
| | Skotgrafir fullar af skít og blóði | 
 | 
| | þar verurnar biðjast fyrir í hljóði. | 
 | 
| | Að lokum upp þá vonina gefur, | 
 | 
| | hermaður sem sjaldan sefur. | 
 | 
|  | 
| | Hann verður að þrauka er til er þá kraftur. | 
 | 
| | Hann verður hetja ef komi hann lifandi aftur. | 
 | 
| | Titrandi raddir í myrkrinu segja: | 
 | 
| | Við erum "save" á meðan byssurnar þegja. | 
 |