| Am | | Ennþá brennur mér í muna, |
|
| E | meir en nokkurn skyldi | gruna |
|
að þú gafst mér undir fótinn. |
|
| E7 | Fyrir sunnan Fríkirkj | una |
|
| Am | Dm | E | Am | | fórum | við á | stefnu | mótin. |
|
|
|
|
En ég var bara eins og gengur, |
|
ástfanginn og saklaus drengur. |
|
Með söknuði ég seinna fann að |
|
við hefðum getað vakað lengur |
|
og verið betri hvort við annað. |
|
|
Svo var það fyrir átta árum, |
|
að ég kvaddi þig með tárum. |
|
Daginn sem þú sigldir héðan. |
|
Harmahljóð úr hafsins bárum |
|
hjarta mínu filgdi' á meðan. |
|
|
En hver veit nema ljósir lokkar |
|
lítill kjóll og stuttir sokkar |
|
hittist fyrir hinum megin? |
|
Þá getum við í gleði okkar |
|
gengið suður Laufásveginn. |
|