| Það var föstudagsmorgunn við settum upp segl |
|
|
og sigldum skammt undan strönd |
|
|
þegar skipstjórinn hafmey í sjónauka sá |
|
|
með spegil og gullkamb í hönd. |
|
|
|
|
|
|
| |
þegar landkrabbar skríða í ból, í ból, í ból. |
|
| |
Þegar landkrabbar nið´rí skríð´ í ból. |
|
|
|
Til orða tók skipstjóri okkar góða skips |
|
|
|
,, Þessi sporðfætta mær hún boðar okkur böl, |
|
|
Til botns við sökkvum í nótt. |
|
|
|
|
|
Til orða tók stýrimaður okkar góða skips |
|
|
fjarska orðprúður maður það var, |
|
|
hann sagði: ,,Í Brooklyn hún bíður konan mín |
|
|
helst til brátt fjölgar ekkjunum þar." |
|
|
|
|
|
Til orða tók messi okkar góða skips |
|
|
mjög svo óragur piltur það var: |
|
|
,, Kærustu ég á í Salem út við sjó |
|
|
og sárt mun hún gráta mig þar." |
|
|
|
|
|
Til orða tók kokkur okkar góða skips |
|
|
næstum elliær fauskur það var: |
|
|
,, Með pottum og pönnum ég lifað hef mitt líf |
|
|
og langar á hafsbotn ekki par." |
|
|
|
|
|
Þrisvar í hring það hverfðist okkar skip, |
|
|
þrisvar í hring okkar far. |
|
|
Þrisvar í hring það hverfðist okkar skip, |
|
|
svo hvarf það í regindjúpan mar. |
|
|
|
Home
