Það var um vetrarnótt, saman við tunglsljósið. |
|
Ég var svo ástfanginn að ég átti allan heiminn. |
|
Og tíminn hann stóð kyrr við létum eins og hálvitar. |
|
En það var svo indislegt, það að þú gafst mér hjarta þitt. |
|
|
|
Halló, svo undarlegt - oh oh oh. |
|
|
Halló, það glymur endalaust. |
|
|
Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. |
|
|
Við vorum fjólublá og illt af ástarþrá. |
|
Fætur mínir kikknuðu, ég var sem hengdur upp á þráð. |
|
Ó þetta óttaslegna augnablik, það nötraði inn í sál. |
|
Ú, ú hvað lífið getur verið svo indislegt og blátt. |
|
|
|
Halló, svo undarlegt - oh oh oh. |
|
|
Halló, það glymur endalaust. |
|
|
Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. |
|
|
|
|
|
Halló, svo undarlegt - oh oh oh. |
|
|
Halló, það glymur endalaust. |
|
|
Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. |
|
|
|
Halló, svo undarlegt - oh oh oh. |
|
|
Halló, það glymur endalaust. |
|
|
Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. |
|