| | Það var um vetrarnótt, saman við tunglsljósið. | 
 | 
| | Ég var svo ástfanginn að ég átti allan heiminn. | 
 | 
| | Og tíminn hann stóð kyrr við létum eins og hálvitar. | 
 | 
| | En það var svo indislegt, það að þú gafst mér hjarta þitt. | 
 | 
|  | 
| |  | Halló, svo undarlegt - oh oh oh. | 
 | 
| |  | Halló, það glymur endalaust. | 
 | 
| |  | Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. | 
 | 
|  | 
| | Við vorum fjólublá og illt af ástarþrá. | 
 | 
| | Fætur mínir kikknuðu, ég var sem hengdur upp á þráð. | 
 | 
| | Ó þetta óttaslegna augnablik, það nötraði inn í sál. | 
 | 
| | Ú, ú hvað lífið getur verið svo indislegt og blátt. | 
 | 
|  | 
| |  | Halló, svo undarlegt - oh oh oh. | 
 | 
| |  | Halló, það glymur endalaust. | 
 | 
| |  | Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
| |  | Halló, svo undarlegt - oh oh oh. | 
 | 
| |  | Halló, það glymur endalaust. | 
 | 
| |  | Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. | 
 | 
|  | 
| |  | Halló, svo undarlegt - oh oh oh. | 
 | 
| |  | Halló, það glymur endalaust. | 
 | 
| |  | Halló, ég elska þig - oh oho ho oh. | 
 |