| D | | Já, | líf okkar sjómanna sæluríkt er. |
|
| | | B | Em | A | | | Híf | í, | allir sem | einn. |
|
| Em | A | Em | A | | Það | bætir hvern | mann, eins og | best sést á | mér. |
|
| | | D | | | Hífum í, bræður allir sem | einn. |
|
|
|
Í æsku ég hafinu hönd mína gaf, |
|
|
|
Er bölvaður hákarlinn beit hana af. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Ég stundum var hýddur með pompi og prakt |
|
|
|
og kjöldreginn svo fyrir konungsins makt. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Í stormi hjá Kúbu varð stórbóman laus |
|
|
|
og féll síðan beint í minn brothætta haus. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Í Kína þeir brutu mitt konunganef, |
|
|
|
Og nú er það allt annað nef, sem ég hef. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Við Svalbarða á vetrum oft svalur hann er. |
|
|
|
Og þessvegna er bara eitt eyra á mér. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Í Ríó ég stunginn með rýtingi var |
|
|
|
Og augað ég missti á Madagaskar. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Þessi mín löpp hún er fúin og veik |
|
|
|
En hin er þó skárri því hún er úr eik. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
|
|
Ég kvarta samt ekki, þó kaupið sé lágt, |
|
|
|
Því sól skín í heiði og hafið er blátt. |
|
| |
Hífum í, bræður allir sem einn. |
|
Home
