|
|
|
Það gerist ekki margt í kringum mig, |
|
|
hver dagur öðrum líkur, snýst um sjálfan sig. |
|
|
|
En ef ég lygni aftur augunum, |
|
|
|
|
verð þátttakandi í sögunum, |
|
|
|
|
Þá breytist ansi margt í kringum mig, |
|
hver stundin verður marglit óvænt upplifun. |
|
|
En ef ég lygni aftur augunum, |
|
|
verð þátttakandi í sögunum, |
|
|
|
|
Þá rignir á mig frjókornum, |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Svo opna ég augun einn dag |
|
|
og sé það eru komnir fleiri, |
|
|
og ég veit að ég þarf ekki að fara, |
|
|
|
|
|
|
að það er enginn hér nema ég. |
|
Og ég veit að ég þarf að fara. |
|
|