| | Við sátum nakin, í sandinum heima | 
 | 
|  | 
| | Sótbarin andlitin munu seint gleyma | 
 | 
| | Sælunni á undan ösku og tjöru | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
| |  | En skelfing er ég hræddur við hana | 
 | 
|  | 
| | Við unnum hart að því, saman í senn | 
 | 
| | Að syngja og sálarsárin beygja | 
 | 
|  | 
| | Mig dreymir eins og alla, um mjallhvítan heim | 
 | 
| | Mjúk hvít skýin og englar | 
 | 
| | Umlykja sótsvartan syrgjandi geim | 
 | 
| | Er sargar í mér hugann og brenglar | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
| |  | En skelfing er ég hræddur við hana | 
 | 
|  | 
| | Við unnum hart að því, saman í senn | 
 | 
| | Að syngja og sálarsárin beygja | 
 | 
| | Í þyrmandi skúlptúra fyrir þjáða menn | 
 | 
| | Sem, þorðu ekki annað en að deyja | 
 | 
|  | 
|  | 
|  | 
| |  | En skelfing er ég hræddur við hana | 
 |