| Kvöldið hefur flogið alltof fljótt |
|
|
Fyrir utan gluggann komin nótt |
|
|
|
Glösin, orðin miklu meir'en tóm |
|
|
|
Augnalokin eru eins og blý |
|
|
En enginn þykist skilja neitt í þvi |
|
|
Að timinn pípuhatt sinn tók |
|
|
Er píanistinn sló sin lokahljóm |
|
|
|
Við hverfum hægt og hljótt, útí hlýja nóttina |
|
|
Hægt og hjlótt, göngum við heim götuna |
|
|
Einu sinni... einu sinni enn |
|
|
|
Eftir standa stólar, bekkir borð |
|
|
Brotin glös, sögð og ósögð orð |
|
|
Þögnin fær nú loks sinn frið |
|
|
Fuglar yrka nýjum degi ljóð |
|
|
|
Við hverfum hægt og hljótt, útí hlýja nóttina |
|
|
Hægt og hjlótt, göngum við heim götuna |
|
|
|
Hægt og hjlótt, göngum við heim götuna |
|
|
Hægt og hljótt, í gegnum hlýja nóttina |
|
|
Einu sinni... einu sinni enn |
|
Home
