Þegar þú hefur ekkert við að vera |
|
Veröldin stillir þér upp við vegg |
|
Þá er aðeins eitt að gera |
|
Á efri vör þér þvera skaltu fá þér skegg. |
|
|
Ef að konur og kunningjar þér hafna |
|
Kremja í þér hjartað líkt og daunillt egg |
|
Þér finnst þú vera að kafna |
|
Þá farðu strax að safna í yfirvaraskegg. |
|
|
Þeir sem yfirskeggi skarta þurfa ekki að kvarta |
|
Því þeir eru færir um flest |
|
Þú getur reynt að fá þér barta |
|
En yfirskeggið alltaf er best. |
|
|
Ef að þú gengur þjakaður til náða |
|
Og þjáður skríður í körina |
|
Þá er aðeinst eitt til ráða |
|
Örvaðu til dáða efri vörina |
|
|
Þeir sem yfirskeggi skarta þurfa ekki að kvarta |
|
Því þeir eru færir um flest |
|
Þú getur reynt að fá þér barta |
|
En yfirskeggið alltaf er best. |
|
|
Ef að líf þitt er samfelld sorgargretta |
|
Og sálartetrið ætlar seint að komast á legg |
|
Þá skaltu læra kvæði þetta |
|
Láta þér svo spretta yfirvaraskegg |
|
|