|
|
|
Einn af aðkomu mönnum í verinu var, |
|
|
og af vermönnum öllum af kröftum hann bar. |
|
|
Meira en þriggja álna maður, yfir þrjúhundruð pund. |
|
|
Hann var þunglyndur fámáll með staðfasta lund. |
|
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll), |
|
|
|
|
|
Hvaðan hann var eða kom hann ei vissu þeir. |
|
|
Hann væri að austan, svo sagði hann ei meir, |
|
|
nema hann kvaðst heita Jón,en karlarnir þar |
|
|
voru kersknir og fljótlega hann uppnefndur var |
|
|
|
|
En flestum af honum stuggur stóð, |
|
|
menn staðhæfðu hann væri af álfaþjóð |
|
|
eða einn af þeim dæmdu á útlagðarbraut, |
|
|
þótti í umgengni stirður og heimskur sem naut, |
|
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll), |
|
|
|
|
|
Í róðri þeir voru er hann rauk upp með byl, |
|
|
gegnum rjúkandi löðrið sá vart handaskil, |
|
|
þegar holskefla kröpp þar í brimgarði braut |
|
|
þeirra bát upp við sker, þá eldskírn hlaut |
|
|
|
|
Aðeins fimm þeirra úrvinda skriðu uppá sker, |
|
|
horfðu skelfdir til sunds er Jón varpaði sér, |
|
|
milli himins og helju í soginu sveif, |
|
|
þegar svarrandi brimið helgreipum þreif |
|
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll), |
|
|
|
|
|
Eins og leiksoppi brimgarðsins beljandi gjálp |
|
|
honum bylti og ekkert gat veitt honum hjálp, |
|
|
nema forsjón sem loksins að landi honum skaut, |
|
|
þar sem léttabát tók og réri á braut, |
|
|
|
|
Óðfluga bátinn að skerinu bar, |
|
|
og um borð kom hann öllum en örmagna var, |
|
|
við land hvolfdi bátnum, hann var broti of seinn, |
|
|
þegar bar þá að landi, vantaði einn, |
|
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll), |
|
|
|
|
|
Þeir bautastein reistu sem brim og flóð, |
|
|
brutu og grófu, en á honum stóð |
|
|
sú hógværa þökk fyrir hetjunnar gjöf. |
|
|
„Þar hvílir úti í votri gröf, |
|
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll), |
|
|
| |
(Jón Tröll), (Jón Tröll),(Jón Tröll) |
|
Home
