| E | E7 | A | E | | Ég labbaði í | bæinn, mér | létt í skapi | var, |
|
| C# | F# | að líta inn á | búllur samkvæmt | vana. |
|
| E | E7 | A | E | Mér | fannst ég vera | þyrstur, fékk mér | bjórglas inni á | bar |
|
| B7 | A | E | og byrjaði að | spá í nátthraf | nana. | |
|
|
| E | E7 | A | E | | Þá settist hjá mér | stúlka, hún | sagðist vera | sautján. |
|
| C# | F# | B7 | Hún sagði ei margt að | vísu, en fylgdist | með | . |
|
| E | E7 | A | E | Ég | gaf mér nægan | tíma, því | oft er það mín | áþján |
|
| B7 | A | E7 | að ætla að gefa | ráð og elginn | veð | . |
|
|
| A | E | Við | töluðum um bilið, sem | byggjum við af hvöt, |
|
| C# | F# | B7 | um bilið milli | aldurs, sem er | gríma | . |
|
| A | E | Við | gefa viljum börnum okkar | græna skóga og föt |
|
| B7 | A | E | en gleymum oft því | dýrmætasta: | tíma. | |
|
|
| E | E7 | A | E | | Þá kom hún mér á | óvart, því | er ég fór að | inna |
|
| C# | F# | B7 | eftir hennar | skoðunum, ef | hefði hún einhver | jar. |
|
| E | E7 | A | E | Það | litla sem hún | sagði, ég | verð að viður | kenna |
|
| B7 | A | E7 | vakti mig til | umhugsunar | á því hver ég | var. |
|
|
| A | E | Ég | held við ættum stundum að | hlusta aðeins betur |
|
| C# | F# | B7 | á hugrenningar | þeirra, sem | erfa skulu | land, |
|
| A | A | því | kannski er næsta kynslóð, | kynslóðin sem getur |
|
| B7 | A | E | komið fram með | svörin, þar sem | sigldum við í | strand. |
|
|
| E | E7 | A | E | | Okkur kann að | virðast að | ungdómurinn | nú |
|
| C# | F# | B7 | sé einskis nýtur - | reki í lífsins | gjólum. | |
|
| E | E7 | A | E | En | gleymum ekki | staðreyndum, því | staðreyndin er | sú: |
|
| B7 | A | Það vorum ég og | þú, sem upp þau | ólum. |
|
|
| A | E | Ég | held við ættum stundum að | hlusta aðeins betur |
|
| C# | F# | B7 | á hugrenningar | þeirra, sem | erfa skulu | land, |
|
| A | E | því | kannski er næsta kynslóð, | kynslóðin sem getur |
|
| B7 | A | E | komið fram með | svörin, þar sem | sigldum við í | strand. |
|