|
|
|
Ég lít í anda Lómagnúpinn tignarlegur af sandsléttunni rís hann, |
|
|
þó þrotið sé nú þjóðarbúið ástin mín æ velkomin á Bísann. |
|
|
Ég sletti olíu á viðarkol og geng í kringum bálið enn einn hring, |
|
|
Með Anderson á öðru fæti, í huganum ég akvalongið syng. |
|
|
Á flótta undan framtíðinni sem fætur toga burt einn var til baka. |
|
|
Aftur fyrir upphafið af týndum tíma er af nægu að taka. |
|
|
|
|
|
Ég lít í anda Lómagnúpinn tignarlegur af sandsléttunni rís hann, |
|
|
þó þrotið sé nú þjóðarbúið ástin mín æ velkomin á Bísann. |
|
|
¬Þar býr hún blessuð rómantíkin bláeyg eins og Esjan var forðum |
|
|
Þegar skáldinu gafst tími til að doka við og skreytana í orðum |
|
|
Þar ægir síðan átti von sem ilmuðu af unaðskennd og þangi |
|
|
Þegar æskan lék sér utandyra og fann sinn förunaut á víðavangi. |
|
|
|
Æ líttu ljúfan Lómagnúpinn tignarlegur af sandsléttunni rís hann, |
|
|
þó þrotið sé nú þjóðarbúið ástin mín æ velkomin á Bísann. |
|
|
Æ líttu ljúfan Lómagnúpinn tignarlegur af sandsléttunni rís hann, |
|
|
þó þrotið sé nú þjóðarbúið ástin mín æ velkomin á Bísann. |
|
|
|
muhum muhum muhum................ |
|
|
muhum muhum muhum.................velkominn á Bísann |
|
|
Home
