| Búðar- í loftið hún Gunna upp gekk, |
|
|
gráfíkjur nógar og sætabrauð fékk; |
|
|
Sigríður niðri í búðinni beið, |
|
|
bylti við ströngum og léreftið sneið. |
|
|
|
Fagurt er loftið, og fullt er það ull, |
|
|
fáséð mun Kristján sýna þér gull; |
|
|
og lengi var Gunna í loftsölum há, |
|
|
og litverp í framan hún kemur þeim frá. |
|
|
|
Síðan tók Kristján silki ágætt |
|
|
(selja þeir þess háttar öðrum á vætt) |
|
|
og hvíslar að Gunnu: Á herðarnar þín |
|
|
hafðu hann, fallegur stúlkurinn mín! |
|
|
|
Missæl er þjóðin, oss dónunum dýr |
|
|
dropinn oft gjörist og varningur nýr; |
|
|
en ókeypis stúlkurnar fallegu fá |
|
|
fyrirtaks klútana Danskinum hjá. |
|
Home
