| G | D | G | | Við berumst öll í | átt að sama | landi |
|
|
| G | C | | í ólgusjóum lífs í gleði og | þraut. |
|
|
| C | Am | | Þótt fley okkar á boðum steyti´og | strandi |
|
|
| Am | A | D | | í stormi fárs á | örlaganna | braut |
|
|
| G | D | G | | Ég veit að handan | ógnarstrandar | óttans |
|
|
| G | C | | til orrustunnar miklu er ég | býst |
|
|
| Am | Bm | D | G | Em | | Þar | rík | ir | fegurð | in |
|
|
| Am | D7 | | Í fullkomnun og | sælu, |
|
|
| Am7 | D7 | G | | Fegurðin sem | engin orð fá | lýst. |
|
|
|
|
|
Ég þáði ást og atlot foreldranna |
|
|
|
og ástin stóra kom og gaf mér allt. |
|
|
|
Ef núna skal ég nýjar lendur kanna |
|
|
|
og nístir brotið fley mitt brimið kalt |
|
|
|
Ég lít í anda ástvinina kæru |
|
|
|
sem aldrei bregðast, hvernig sem allt snýst. |
|
|
|
|
|
já, fegurð hreinnar ástar, |
|
|
|
kærleikans sem engin orð fá lýst. |
|
|
|
|
|
Af moldu landsins kæra kominn er ég. |
|
|
|
Ég hverf til moldar og af henni rís. |
|
|
|
Til jökulsins og himinsins frjáls fer ég. |
|
|
|
Þar fegurð ofar hverri kröfu´er vís. |
|
|
|
Er jarðlífs hinsta andvarp af mér líður |
|
|
|
og eldingin mig lýstur er það víst: |
|
|
|
|
|
já, fegurð alvalds ástar, |
|
|
|
fegurðin sem engin orð fá lýst. |
|
|
|
|
|
Ég lyftist upp til andans háu fjalla |
|
|
|
og óma sinfóníu Drottins nýt |
|
|
|
Við ljúfan englasöng er lúðrar gjalla |
|
|
|
ég lýt þeim örlögum er taka hlýt. |
|
|
|
Ég fer þangað sem friðurinn mér veitist. |
|
|
|
Til ferðalagsins mikla nú ég býst. |
|
|
|
|
|
|
|
fegurð Guðs, sem engin orð fá lýst. |
|
Home
