| Úr fimmtíu senta glasinu ég fengið gat ei nóg, |
|
|
svo ég fleigði því á brautina og þagði. |
|
|
En tók upp aðra pyttlu og tappa úr henni dró |
|
|
og tæmdi hana líka á augabragði. |
|
|
|
Mér sortnaði fyrir augum og sýndist komin nótt, |
|
|
í sál og líkama virtist þrotin kraftur. |
|
|
Ég steyptist beint á hausinn, en stóð upp aftur fjótt |
|
|
og steyptist síðan beint á hausinn aftur. |
|
|
|
Svo lá ég eins og skata, uns líða tók á dag, |
|
|
það leit út sem mig enginn vildi finna. |
|
|
Ég hélt ég væri dauður og hefði fengið slag |
|
|
og hefði kannski átt að drekka minna. |
|
|
|
Þó komst ég samt á fætur og kominn er nú hér, |
|
|
en kölski gamli missti vænsta sauðinn. |
|
|
Og loksins hefur sannast á Lazarusi og mér, |
|
|
að lífuð - það er sterkara en dauðinn. |
|
Home
