| gakktu bljúgur á böðlanna fund |
|
|
betlaðu af þeim miskunn enda standi þeim allt þitt til boða |
|
|
sannfæring gildi og siðir allir |
|
|
ef þeir sjái í gegnum fingur við þig leysi þig frá verðskulduðum voða |
|
|
gakktu boginn á böðlanna fund |
|
|
biddu grátandi um náð þú vildir segðu engan styggja |
|
|
spyrðu hvað svo þóknist þeim |
|
|
hvort þér sé sæmra á bakinu eða maganum að liggja |
|
|
er traðka þeir á þér takið frekar hinn hann á það skilið |
|
|
hann tekur engum sönsum segðu og sættir sig aldrei við spilið |
|
|
|
skreiðstu brotinn á böðlanna fund |
|
|
bjóddu þeim allt semað áttu og allir þínir vinir |
|
|
sárbændu um að gefa þér grið |
|
|
því þú gerðir ekkert nema í bestu meiningu það voru allir hinir |
|
|
þiggðu flatur böðlanna boð |
|
|
og hlýddu bönnum þeirra af kostgæfni og vísaðu veglyndur á aðra |
|
|
við þeim hlæðu og hræðstu þá í senn |
|
|
berðu hundsins aðalsmerki gakktu sem lengst í að fletta'onaf og flaðra |
|
|
glaður vertu er traðka á þér þeir gera það sem er þér fyrir bestu |
|
|
gerðu þér það upp uns það er ekta þakklætið því þakklæti er fyrir mestu |
|
|
|
vertu breiður í böðlanna hóp |
|
|
bentu þeim á alla þá sem eru ekki á réttum kanti |
|
|
þú þekkir þá best því á þeirra öxl gréstu |
|
|
er á þinn rétt fannst þér gengið og grátt leikinn af lögleyfðum fanti |
|
|
efast aldrei um að í þeirra klíku |
|
|
eigirðu best heima og farðu sem framast |
|
|
vertu bæði auga þeirra og eyru |
|
|
uns hatrið á sjálfum þér er þínu eigin eðli tamast |
|
|
blóðug og meidd og marin en þakklát kossum heitum |
|
|
maklega vöndinn heiðra skalt' án afláts uns orðinn ert að þræli akfeitum |
|
|
Home
