| E7 | Am | C6 | Am | | Ó, borg mín, | borg, ég | lofa ljóst þín | stræti, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | þín lágu | hús og | allt, sem fyrir | ber. | |
|
| Am | C6 | Am | Og þótt svo | tárið | oft minn vanga | væti, |
|
| Dm | E7 | Am | er von mín | einatt, | einatt bundin | þér. |
|
| E7 | Am | Og hversu, | sem að aðrir í þig | narta, |
|
| Dm | E7 | þig eðla | borg, sem forðum prýddir | mig, |
|
| Am | C6 | Am | svo blítt, svo | blítt, sem | barnsins unga | hjarta, |
|
| Dm | E7 | Am | er brjóst mitt | fullt af | minningum um | þig. |
|
|
| | E7 | Am | | Ég gleðst í | þér, þó ber ég vangann | bleyttan |
|
| | Dm | E7 | | af beiskum | tárum, hér á þessum | stað. |
|
| | Am | C6 | Am | | En hversvegn | a ég | geng og græt mig | þreyttan? |
|
| | Dm | E7 | Am | E7 | | Guð á him | num, | einn, veit bezt um | það. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Það fór nú | svo, ég | féll í þína | arma; |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | þú fræddir | mig um | Guð, sem önnur | börn. | |
|
| Am | C6 | Am | Þú átt svo | margt, sem | mýkir lífsins | harma, |
|
| Dm | E7 | Am | og meðal | annars | þína fögru | tjörn. |
|
| E7 | Am | Svo áttu | líka landsins beztu | drengi, |
|
| Dm | E7 | sem lifa | spart og taka aldrei | lán. |
|
| Am | C6 | Am | Ó, litla | borg, ég | gleð mig við þitt | gengi, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | en græt mig | þreyttan | yfir Köben | havn. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Já, tjörnin | þín er | tjarna bezt í | heimi. |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | Við tjarnar | endann | landsins dýrsti | rann, | |
|
| Am | C6 | Am | og að ég | ekki | álftum þínum | gleymi, |
|
| Dm | E7 | Am | sem einn af | beztu | sonum þínum | fann. |
|
| E7 | Am | Og hvílíkt | djásn er ei sá helgi | hringur? |
|
| Dm | E7 | hólminn, þar | sem krían á sitt | skjól. |
|
| Am | C6 | Am | Ó, ljúfa | borg, ég | lofa allt þitt | glingur, |
|
| Dm | E7 | Am | sem liggur | fágað | kringum Arnar | hól. |
|
|
| | E7 | Am | | Sjá glingur | þitt er gjöf úr helgum | sjóði, |
|
| | Dm | E7 | | sumt glitrar | eins og helgilín í | kór. |
|
| | Am | C6 | Am | | Það minnir | mig í | litum og í | ljóði |
|
| | Dm | E7 | Am | E7 | | á lítinn | dreng, sem | þráði að verða | stór. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Og fyrir | þig ég | vil svo gjarnan | vinna, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | vinna | þér, sem | aðeins fáum | ber. | |
|
| Am | C6 | Am | Þú hefur | eflaust | öðrum meira að | sinna, |
|
| Dm | E7 | Am | en ansa | slíkum | kjánaskap úr | mér. |
|
| E7 | Am | Ó, fyrir | gefðu, ef flónskar bænir | ynnu |
|
| Dm | E7 | á fjötrun | um, sem liggja mér um | háls. |
|
| Am | C6 | Am | En auðvit | að á | enginn rétt á | vinnu |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | og efa | laust er | bezt að vera | frjáls. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Þótt aldrei | muni | óskir mínar | rætast, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | um öll þín | beztu | dýrlegheit ég | syng. | |
|
| Am | C6 | Am | Ég lofa | það, sem | líf mitt gerði | sætast, |
|
| Dm | E7 | Am | þinn ljósa | dag og | bláa fjalla | hring. |
|
| E7 | Am | Og ávallt | hoppar hjarta mitt af | kæti, |
|
| Dm | E7 | ef horfi | ég á gullnu torgin | þín. |
|
| Am | C6 | Am | Ó, borg, mín | borg, ég | lofa ljóst þín | stræti, |
|
| Dm | E7 | Am | þín lágu | hús, þitt | gull og brenni | vín. |
|
|
| | E7 | Am | | Ó, ljúfa | borg, ég lofa einnig | hrærður |
|
| | Dm | E7 | | loftið | blátt – og drekk því gullna | skál, |
|
| | Am | C6 | Am | | því aldrei | mun ég | svo í fjötra | færður, |
|
| | Dm | E7 | Am | E7 | | að fegurð | þín ei | gleðji mína | sál. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Þótt ávallt | sértu | einhvern vegin | skrýtin |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | og ofur | lítið | stolt af þinni | sól; | |
|
| Am | C6 | Am | ég geri | mig í | góðu við þig | lítinn |
|
| Dm | E7 | Am | og gala | nafn þitt | vítt um heimsins | ból. |
|
| E7 | Am | Um síð, um | síð ég kem og krýp þér | aumur |
|
| Dm | E7 | og kyssi | jafnvel hörðu stræti | þín. |
|
| Am | C6 | Am | Því af þér | fæddist | lífs míns ljósi | draumur, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | eitt lítið | barn og | það var ástin | mín. | |
|
|
| Am | C6 | Am | Því um það | bil, sem | illar vættir | sóttu |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | á minn | skrokk, með | djöfullegar | klær, | |
|
| Am | C6 | Am | hún kom til | mín sem | draumur á dimmri | nóttu |
|
| Dm | E7 | Am | með drengja | koll og | leir um berar | tær. |
|
| E7 | Am | Og ennþá | hlýnar hugur eins af | kæti, |
|
| Dm | E7 | ef hugur | þess nær tengd við barnið | sitt; |
|
| Am | C6 | Am | því mun ég, | borg mín, | lofa lengst þau | stræti, |
|
| Dm | E7 | Am | E7 | Am | sem liggja á | víxl í | gegnum hjarta | mitt. | | |
|
|
|