| D | | Tíminn flýgur áfram og hann teymir mig á eftir sér |
|
| D7 | G | D | Em | A7 | | og | ekki fæ ég | miklu ráðið | um það | hvert hann | fer. |
|
| D | D7 | G | | En ég | vona bara að hann hugsi svolítið | hlýlega til | mín |
|
| D | Bm | Em | A | D | | og | leiði mig á | endanum | aftur til | þín. | |
|
|
| D | | Ég | gaf þér forðum keðju úr gulli um hálsinn ’þinn, |
|
| D7 | G | D | Em | A7 | | svo | gleymdir þú mér | ekki í dagsins | amstri | nokkurt | sinn. |
|
| D | D7 | G | | Í | augunum þínum svörtu horfði ég á | sjálfan mig um | hríð |
|
| D | Bm | Em | A | D | | og ég | vonaði að ég | fengi bara að | vera þar alla | tíð. | |
|
|
| | | G | D | | | | Það er margt sem angrar en | ekki er það þó biðin |
|
| | | Em | A | A7 | | | Því ég | sé það fyrst á rykinu, hve | langur tími er | liðin. |
|
| | | G | A | Bm | | | Og ég | skrifa þar eitthvað með fingrinum sem | skiptir öllu | máli. |
|
| | | Em | A7 | | | Því að | nóttin mín er dimm og ein og | dagurinn á báli. |
|
|
| D | | Já, og | andlitið þitt málað. Hve ég man það alltaf skýrt, |
|
| D7 | G | D | Em | A7 | | augnlínur og | bleikar varir, | bros | ið svo | hýrt. |
|
| D | D7 | G | | Jú ég veit vel, að ókeypis er | allt það sem er | best. |
|
| D | Bm | Em | A | D | | En | svo þarf ég að | greiða dýru | verði það sem er | verst. | |
|
|
| | | G | D | | | Ég | sakna þín í birtingu að | hafa þig ekki við hlið mér |
|
| | | Em | A7 | | | og ég | sakna þín á daginn þegar | sólin brosir við mér. |
|
| | | G | A | Bm | | | Og ég | sakna þín á kvöldin þegar | dimman dettur | á. |
|
| | | Em | A7 | | | En ég | sakna þín mest á nóttinni er | svipirnir fara á stjá. |
|
|
| D | | Svo | lít ég upp og sé við erum saman þarna tvær |
|
| D7 | G | D | Em | A7 | | stjörnur á blárri | festingunni sem | færast | nær og | nær. |
|
| D | D7 | G | | Ég | man þig þegar augun mín eru | opin, hverja | stund. |
|
| D | Bm | Em | A | D | | En | þegar ég nú | legg þau aftur, | fer ég á þinn | fund. | |
|
Home
