| A | D | A | D | | Hún bar þig | heiminn og | hjúfraði að | sér. |
|
| G | D | G | | Hún heitast þig | elskaði og | fyrirgaf | þér. |
|
| A | D | A | F# | | Hún | ávallt er | vörn þín, þinn | skjöldur og | hlíf. |
|
| Bm | G | A | D | | Hún er | íslenska konan sem | ól þig og | helgar sitt | líf. |
|
|
|
Með landnemum sigld ún um svarrandi haf. |
|
|
Hún sefaði harma, hún vakt´er hún svaf. |
|
|
Hún þerraði tárin hún þerraði blóð. |
|
|
Hún var íslenska konan sem allt á að þakka vor þjóð. |
|
|
| | | Bm | E | A | | | | Ó, | hún var ambáttin | rjóð |
|
| | | F#m | G | Em | | | | hún var ástkonan | hljóð | |
|
|
|
| | | Dm | G | C | | | | Ó, at | hvarf umrennings | ins |
|
| | | Am | Bb | E | | | | inntak hjálpræðis | ins | |
|
| | | A | | | líkn frá kyni til | kyns. |
|
|
|
Hún þraukaði hallæri, hungur og fár. |
|
|
Hún hjúkrað´ og stritaði gleðisnauð ár |
|
|
Hún enn í dag fórna sér endalaust má. |
|
|
Hún er íslenska konan sem gefur þér allt sem hún á. |
|
|
| |
Ó, hún er brúður sem skín |
|
|
|
|
| |
Ó, hún er ást, hrein og tær |
|
|
|
|
|
Og loks þegar móðirin lögð er í mold |
|
|
þá lýtur þú höfði og tár falla á fold. |
|
|
Þú veist hver var skjól þitt þinn skjöldur og hlíf. |
|
|
Það var íslenska konan sem ól þig og gaf þér sitt líf. |
|
|
|
En sólin hún hnígur og sólin hún rís. |
|
|
Og sjá þér við hlið er þín hamingjudís, |
|
|
sem alltaf er skjól þitt, þinn skjöldur og hlíf. |
|
| Bm | | Það er | íslenska konan, tákn trúar og vonar, |
|
| G | A | D | | sem | ann þér og | helgar sitt | líf. |
|
 | David | | 14.11.2004 |
| Hver er leiðréttingin? |
 | NalaBeib | | 13.11.2004 |
| ehhhhh........hvað varð eiginlega um textann ?? |
| NalaBeib | | 13.11.2004 |
| Hæ hæ........
Langaði bara til að koma með smá leiðréttingar á þessum texta :)
Bestu kveðjur,
NalaBeib
_________________________________________
Íslenska konan
A D A D
Hún bar þig heiminn og hjúfraði að sér.
G D G
Hún heitast þig elskaði og fyrirgaf þér.
A D A F#
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og hlíf.
Bm G A D
Hún er íslenska konan sem ól þig og þér helgar sitt líf.
Með landnemum sigld ún um svarrandi haf.
Hún sefaði harma, hún vakt´er hún svaf.
Hún þerraði tárin hún þerraði blóð.
Hún var íslenska konan sem allt á að þakka vor þjóð.
Bm E A
Ó, hún var ambáttin hljóð
F#m G Em
hún var ástkonan rjóð
A
hún var amma svo fróð.
Dm G C
Ó, at hvarf umrennings ins
Am Bb E
inntak hjálpræðis ins
A
líkn frá kyni til kyns.
Hún þraukaði hallæri, hungur og fár.
Hún hjúkrað´ og stritaði gleðisnauð ár
Hún enn í dag fórnar sér endalaust má.
Hún er íslenska konan sem gefur þér allt sem hún á.
Ó, hún er brúður sem skín
Hún er barnsmóðir þín.
Hún er björt sólarsýn.
Ó, hún er ást, hrein og tær
Hún er alvaldi kær.
Hún er Guðsmóðir skær.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla á fold.
Þú veist hver var skjól þitt þinn skjöldur og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og gaf þér sitt líf.
En sólin hún hnígur og sólin hún rís.
Og sjá þér við hlið er þín hamingjudís,
sem ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og hlíf.
Bm
Það er íslenska konan, tákn trúar og vonar,
G A D
sem ann þér og þér helgar sitt líf.
|
| You must be a registered user to be able to post a message |
Home
