Í grænum Edensgarði gerðist saga sú, |
|
sem ég veit að þið þekkið. langt er liðið nú, |
|
síðan Adam og Eva áttu allan heim |
|
|
|
Í grænum Edensgarði gerðist saga manns |
|
og konan fyrsta kom þar ein til hans. |
|
Ég veit allir muna þann fyrsta fund, |
|
|
|
Allt var þarna fullt af gleði, yndi og ást, |
|
ekki þurftu' um búsáhyggjur eða neitt að fást, |
|
en í greinum eplatrés ormur leyndist mjór, |
|
Evu vildi tæla, þú veist hvernig fór. |
|
|
Úr grænum Edensgarði þau gengu ein, |
|
því forvitnin báðum varð mikið mein. |
|
En Eva á dætur um allan heim |
|
og sögurnar segja frá þeim. |
|
|