| Þegar ég á æskuárum ungur var, |
|
|
átti ég mér fagrar ljúfar minningar. |
|
|
Nú eru þær horfnar horfnar |
|
|
í hinsta sinn til grafar bornar |
|
|
æskutaugar allar sundurskornar. |
|
|
| |
Ég vildi vera dáinn gleymdur grafinn nár, |
|
| |
góða vina lækna þú mín hjartasár |
|
| |
þér og engum öðrum mun ég treysta |
|
| |
í mér kveikja lífsins vonarneista. |
|
|
|
Því ertu svona dapur kæri vinur minn |
|
|
hvað er það sem hryggir svona huga þinn, |
|
|
er það einhver hulinn harmur |
|
|
því er votur augnahvarmur |
|
|
kom þú hér minn kæri hér er minn armur. |
|
|
| |
Get ég nokkuð huggað þína hrelldu sál, |
|
| |
hjartans vinur segðu mér þitt leyndarmál. |
|
| |
Kom þú hér með varmar varir þínar, |
|
| |
vinur minn, og leggðu þær við mínar. |
|
|
|
Anselía, ég á sorg það enginn veit, |
|
|
undrar þig þó renni tár um kinnar heit |
|
|
en ég mun hana engum segja |
|
|
þó ætti ég nú strax að deyja |
|
|
undan þér mín elskulega meyja. |
|
|
| |
Ég hef eignast vonir, ég hef eignast þrá |
|
| |
ég hef eignast það sem ég segi engum frá |
|
| |
allt er horfið frá mér gleymt og glatað |
|
| |
nú get ég ekki lengur veginn ratað. |
|
Home
