| Ég heiti eftir afa mínum er því nefndur Jón. |
|
|
Ennþá er ég agnarsmár og ofurlítið flón. |
|
|
Ég oftast er í gallabuxum, blautur upp á haus, |
|
|
í blárri skyrtu, berhentur og húfu og trefillaus. |
|
|
|
Ég allan daginn úti er á hlaupum til og frá, |
|
|
er iðinn við að leika mér og sitthvað nýtt að sjá. |
|
|
En oft er ég með bíladellu, bruna þá af stað. |
|
|
Ég býst nú við að fleiri geti verið til í það. |
|
|
|
Hún mamma sagði einmitt svona, eins og trúlegt er: |
|
|
„Æ, elsku Nonni, reyndu nú að dunda hér hjá mér.” |
|
|
En á ég kannski að sitja eins og stelpa uppi’ á stól, |
|
|
í blúnduskjörti, totuskóm og ermalausum kjól? |
|
|
|
Ég sagði ekkert annað, en veit þó hvað ég syng, |
|
|
ég skaust því út að leika mér með krökkunum í kring. |
|
|
Því þar var líf og leikur fyrir venjulegan dreng. |
|
|
Ég lá því ekki’ á liði mínu’ en tók í sama streng. |
|
|
|
En þegar ég verð þreyttur, þá er gott að koma inn |
|
|
og þurrka af sér bleytuna og borða grautinn sinn. |
|
|
Já, ósköp lítill mömmudrengur er ég orðinn þá, |
|
|
því aldrei get ég hugsað mér að fara henni frá. |
|
|
Home
