| Hann var eins og hver annar verkamaður, |
|
|
í vinnufötum og slitnum skóm. |
|
|
Hann var aldrei hryggur og aldrei glaður, |
|
|
og átti ekki til nokurn hegidóm. |
|
|
Hann vann á eyinni alla daga |
|
|
þegar einhveja vinnu var þar að fá. |
|
|
En konan sat heima og stoppa og staga |
|
|
og stugga börnunum til og frá. |
|
|
|
Svo var það eitt sinn þann óratíma |
|
|
að enga vinnu var það að fá. |
|
|
Hver dagur var harðsótt og hötrum glíma |
|
|
við hungurvofan til og frá. |
|
|
þá álagði hatrið sem öldur á sænum |
|
|
og auðvalsins harðstjórn reistu þeir við. |
|
|
Svo kom að því þeir börðust í bænum |
|
|
um brauð handa sveltandi verkalýð. |
|
|
|
þann dag var hans ævi á enda runnin |
|
|
og enginn veit neitt meir um það. |
|
|
Með brotinn hausinn og blóð í munninn |
|
|
og brjóst hans var sært á einum stað. |
|
|
Hans fall var hljótt eins fórn í leynum |
|
|
í fylgkinguna sást hvergi skarð. |
|
|
Að stíðinu búnu á börum einum |
|
|
þeir báru hans lík upp í kirkjugarð. |
|
|
|
Hann var eins og hver annar vekamaður |
|
|
í vinnufötum og slitnum skóm |
|
|
Hann var aldrei hyggur og aldrei glaður |
|
|
og átti ekki til nokkurn helgidóm. |
|
|
Enginn frægðarsól né sigurbogi |
|
|
er saman tengdur þessa minningu hans. |
|
|
En þeir segja að rauðir logar logi |
|
|
á leiði hins fátæka verkamanns. |
|
Home
