Ég bað englana á himnum að gæta þín, |
|
en asnarnir gáðu ekki að sér. |
|
Þeir flugu of nærri þér, ástin mín, |
|
og tóku þig burtu frá mér. |
|
|
Ég gat ekki sofið dúr í nótt |
|
né vakaðp því ástandið var : |
|
eymdarkvalir og hitasótt, |
|
|
|
En gufaðu ekki upp, ástin mín, |
|
|
Ég kem bráðum og gæti þín |
|
og gef þér vitamín og apppelsín. |
|
|
Englarnir reyna að fela þig |
|
|
En nú komu bölvaðir upp um sig, |
|
þeir kveiktu ljós hjá þér. |
|
|
Á morgun ætla ég að gabba þá, |
|
ég læst dauður og ber lím á fötin mín. |
|
Sem fiskur öngul ég festist á |
|
fötin þeirra og kemst loks upp til þín. |
|
|
Gufaðu ekki upp, ástin mín |
|
|
Ég kem bráðum og gæti þín |
|
|