| Em | | Pabbi minn kallakókið sýpur |
|
hann er með eyrnalokk og strípur |
|
|
| Em | hann er að fara á | ball. |
|
|
| Em | | Mamma beyglar alltaf munninn |
|
|
|
| Em | hún er að fara á | ball. |
|
|
| | D | | | Blandaðu mér í glas, segir hún |
|
|
| | Em | | | Ekki mikið kók, ekki mikinn ís, |
|
|
|
| | Em | | | Barnapían er með blásið hár |
|
|
og pabbi yngist upp um átján ár |
|
|
| | G | | | Drífðu þig nú svo við missum ekki af |
|
|
|
Pabbi minn setur Stones á fóninn |
|
fæst ekki um gömlu partýtjónin |
|
|
|
|
Nú skal honkí tonkið spilað |
|
þó svo að mónóið sé bilað |
|
|
|
|
|
Manstu eftir Jan og Kjell segir hann |
|
|
|
Mannstu eftir john, mannstu eftir Paul, |
|
|
|
|
Þá var pabbi sko með heví hár |
|
|
en síðan eru liðin hundrað ár |
|
|
|
Drífðu þig nú svo við missum ekki af |
|
|
|
Það er alltaf sama stressið |
|
sú gamla er enn að víkka dressið |
|
|
|
|
Blandaðu mér í glas, segir hún |
|
|
Ekki mikið kók, ekki mikinn ís, |
|
|
|
|
Barnapían er með blásið hár |
|
|
og pabbi yngist upp um átján ár |
|
|
|
Hringdu á bíl svo við missum ekki af |
|
|
|
Mamma beyglar alltaf munninn... |
|