|
|
| D7 | | Allt er á tjá og tundri |
|
| A7 | G7 | | get ekki fötin mín | fundið. |
|
| Em | A7 | | Ei hissa þó þig | undri. |
|
| G7 | D7 | Er svipur hjá | sjónu? | |
|
|
| D7 | | Framlágur er heldur kappinn. |
|
| A7 | G7 | | Floginn um hvippinn og | hvappinn. |
|
| Em | A7 | | Ég verð að safna í | sarpinn |
|
|
|
| | Bm | D6 | | | Ég bið um frið, æ | gef mér grið. |
|
| | G7 | D7 | | Ég verð að | hvílast stundar | korn. |
|
| | Bm | D6 | | | Ó, ekki meir, ég er | eins og leir. |
|
| | E7 | A7 | | Ég spyr: | Færðu aldrei | nóg? |
|
|
|
| | D7 | F#m | | Meinilla | farinn og búinn að | vera. |
|
| | G7 | A7 | | þverrandi | þor, ekkert hægt að | gera. |
|
|
|
Með hausgarminn undir hendi |
|
ég henni tóninn minn sendi. |
|
|
|
Nú finnst mér mál að linni. |
|
Verð ekki lengur hér inni. |
|
Ég vona bara að hún finni mig ekki í fjöru. |
|
|
|
Ég bið um frið, æ gef mér grið. |
|
|
Ég verð að hvílast stundarkorn. |
|
|
Ó, ekki meir, ég er eins og leir. |
|
|
Ég spyr: Færðu aldrei nóg? |
|
|
|
|
Meinilla farinn og búinn að vera. |
|
|
þverrandi þor, ekkert hægt að gera. |
|
|