| G7 | C | Am | | Hvað er svo | glatt sem góðra vina | fundur, |
|
| Dm | G7 | C | | er gleðin | skín á | vonarhýrri | brá? |
|
| G7 | C | Am | | Eins og á | vori laufi | skrýðist | lundur, |
|
| Dm | G7 | C | | lifnar og | glæðist hugar | kætin | þá. |
|
| F | C | C7 | | Og meðan | þrúgna gullnu tárin | glóa | |
|
| F | C | | og | guðaveigar lífga sálar | yl, |
|
| G7 | C | Am | | þá er það | víst, að beztu blómin | gróa |
|
| Dm | G7 | C | | í brjóstum, | sem að | geta fundið | til. |
|
|
|
Látum því, vinir, vínið andann hressa, |
|
|
og vonarstundu köllum þennan dag, |
|
|
og gesti vora biðjum guð að blessa |
|
|
og bezt að snúa öllum þeirra hag. |
|
|
Látum ei sorg né söknuð vínið blanda, |
|
|
þó senn í vinahópinn komi skörð, |
|
|
en óskum heilla og heiðurs hverjum landa, |
|
|
sem heilsar aftur vorri fósturjörð. |
|
|
|
Já, heill og heiður, Halldór okkar góður! |
|
|
Þú hjartans beztu óskum kvaddur sért, |
|
|
því þú ert vinur vorrar gömlu móður |
|
|
og vilt ei sjá, að henni neitt sé gert. |
|
|
Gakktu með karlmannshug að ströngu starfi, |
|
|
studdur við dug og lagasverðið bjart, |
|
|
og miðla þrátt af þinnar móður arfi |
|
|
þeim, sem að glata sínum bróðurpart. |
|
|
|
Og heill ag heiður, hinir landar góðu, |
|
|
sem hólmann gamla farið nú að sjá, |
|
|
þar sem að vorar vöggur áður stóðu |
|
|
og vinarorðið fyrst á tungu lá. |
|
|
Hamingjan veiti voru fósturláði, |
|
|
svo verði mörgum deyfðarvana breytt, |
|
|
allan þann styrk af ykkar beggja ráði, |
|
|
sem alúð, fjör og kraftar geta veitt. |
|
|
|
Það er svo tæpt að trúa heimsins glaumi, |
|
|
því táradöggvar falla stundum skjótt, |
|
|
og vinir berast burt á tímans straumi, |
|
|
og blómin fölna á einni hélunótt. - |
|
|
Því er oss bezt að forðast raup og reiði |
|
|
og rjúfa hvergi tryggð né vinarkoss, |
|
|
en ef við sjáum sólskinsblett í heiði |
|
|
að setjast allir þar og gleðja oss. |
|
|
|
Látum því, vinir, vínið andann hressa |
|
|
og vonarstundu köllum þennan dag, |
|
|
og gesti vora biðjum guð að blessa |
|
|
og bezt að snúa öllum þeirra hag. |
|
|
Því meðan þrúgna gullnu tárin glóa |
|
|
og guðaveigar lífga sálaryl, |
|
|
þá er það víst, að beztu blómin gróa |
|
|
í brjóstum, sem að geta fundið til. |
|
|
|
|
(Ef einhver vill breyta til þá er hægt að syngja lögin: „Danny boy“ og „Litla flugan“ við þennan texta.) |
|
Home
