|
|
|
Á grundinni við réttarvegginn ganga þau í dans, |
|
|
og Gunna stígur jitterbugg, en Jónki Óla-skans. |
|
|
Jónki bóndi í hjáleigunni og kaupakonan hans, |
|
|
Brosljúf ástfús borgarmær, sem bregður ei við neitt. |
|
|
:,: Ilmvatnsþvegin, uppmáluð, og augnabrúnareitt. |
|
|
og Jónki hefur rakað sig og rauðan lubbann greitt:,: |
|
|
|
|
Hæ, hó, hæ, hó tónar töfra’ og kalla |
|
|
Hæ, hó, hæ, hó, hljóma klettar fjalla |
|
|
|
Og fullur máninn gægist yfir grettið tindaskarð |
|
|
geislasindri fölvu stráir laut og döggvott barð. |
|
|
Er það bara blær, sem pískrar bak við réttargarð? |
|
|
Heitt að Jóni hallast Gunnar, hvíslar „Ég er þreytt“ |
|
|
:,: Hvaða fjas og vitleysa og Jónki brosir gleitt. |
|
|
Ó hann Jón það erkiflón, sem aldrei skilur neitt.:,: |
|
|
| |
Hæ, hó, hæ, hó grund við dansinn dynur, |
|
| |
Hæ,hó, hæ, hó, harmoníkan stynur. |
|
|
|
Á grundinni við réttarvegginn gengið var í dans, |
|
|
og þegar Jónki þreyttist á að þramma Óla skans. |
|
|
vegavinnustrákur stökk af stað með Gunnu hans. |
|
|
Og fullur máninn gægðist yfir grettið tindaskarð. |
|
|
:,: glottir kalt að Jónka’ er skimar út um laut og barð. |
|
|
Já - hamingjan má vita hvað af henni Gunnu varð.:,: |
|
|
| |
Hæ, hó, hæ, hó hrópar Jói’ og stynur |
|
| |
hæ, hó, hæ, hó dimmt í klettum dynur |
|
Home
