Manstu fyrir langa löngu? |
|
Við sátum saman í skólastofu. |
|
Ég dáði þig en þú tókst ekki eftir mér, |
|
ekki frekar en ég væri krækiber. |
|
|
Þú varst alltaf best í dönsku, |
|
það fyllti hinar stelpurnar vonsku, |
|
þegar kennarinn kallaði á þig til sín |
|
og lét þig syngja á dönsku fyrir okkur hin. |
|
|
|
hve fallega þú söngst, þú söngst: |
|
|
|
„Der bor en bager í Nørregade. |
|
|
Han bager kringler og julekage. |
|
|
Han bager store, han bager små |
|
|
han bager nogle með sukker på |
|
|
|
og i hans vindu’ er sukker sager |
|
|
og heste grise og peberkager |
|
|
og har du penge så kan du få |
|
|
men har du ingen så kan du gå.“ |
|
|
Og svo mörgum árum seinna, |
|
þá lágu leiðir okkar beggja |
|
til útlanda þar sem fórum við í háskóla |
|
við lærðum söng og héldum saman tónleika. |
|
|
Og eina stjörnubjarta kvöldstund, |
|
ég kraup á kné, ó, hve nett var þín hönd, |
|
þú sagði: „Já,“ kysstir mig og nú erum við hjón |
|
og eigum litla Gunnu og lítinn Jón. |
|
|
|
hve fallega þú söngst, þú söngst: |
|
|
|
„Der bor en bager í Nørregade. |
|
|
Han bager kringler og julekage. |
|
|
Han bager store, han bager små |
|
|
han bager nogle með sukker på |
|
|
|
og i hans vindu’ er sukker sager |
|
|
og heste grise og peberkager |
|
|
og har du penge så kan du få |
|
|
men har du ingen så kan du gå.“ |
|