Eyjan mín bjarta nú leik ég þér lag, |
|
svo ljómandi fögur þú ert. |
|
Ég dái þig ávallt hvern einasta dag |
|
að dá þig er aldeilis vert. |
|
Nú sárin þín gróa, nú vermir þig sól, |
|
nú sóley á bökkum þér grær |
|
Og alls konar fuglar að byggja sér ból, |
|
|
|
Fólkinu fjölgar í Eyjuna enn |
|
og öllum ber saman um það. |
|
Hér eigi það heima, hér eigi það senn |
|
|
Byggðin hún stækkar nú dag eftir dag |
|
Já dafnar svo ótrúlegt er. |
|
Ég eigna þér Eyja mitt ljúfasta lag |
|
|
|
|
halda mun ég tryggðarbönd |
|
|
ávallt frá þér hlýja skín |
|