| E | | Eyjan mín bjarta nú leik ég þér lag, |
|
| A | E | svo | ljómandi fögur þú | ert. |
|
| A | E | Ég | dái þig ávallt hvern einasta | dag |
|
| F# | B | að | dá þig er aldeilis | vert. |
|
| E | | Nú sárin þín gróa, nú vermir þig sól, |
|
| A | E | nú | sóley á bökkum þér | grær |
|
| A | E | Og | alls konar fuglar að byggja sér | ból, |
|
| F# | B | í | bergin, Eyjan mín | kær. |
|
|
Fólkinu fjölgar í Eyjuna enn |
|
og öllum ber saman um það. |
|
Hér eigi það heima, hér eigi það senn |
|
|
Byggðin hún stækkar nú dag eftir dag |
|
Já dafnar svo ótrúlegt er. |
|
Ég eigna þér Eyja mitt ljúfasta lag |
|
|
|
|
| E | | halda mun ég tryggðarbönd |
|
| F# | | við þig elsku Eyjan mín |
|
| B | E | | ávallt frá þér hlýja | skín |
|