| Í hinsta sinn að heiman lágu spor mín |
|
|
Því ég hamingjuna fann ei lengur þar |
|
|
Og hratt ég gekk í fyrstu uns ég heyrði fótartak, |
|
|
Og háum rómi kallað til mín var. |
|
|
| |
Kallað: „Bíddu pabbi, bíddu mín |
|
| |
bíddu því ég kem til þín. |
|
|
|
|
|
|
Ég staðar nam og starði á dóttur mína |
|
|
er þar stautaði til mín svo hýr á brá, |
|
|
og mig skorti kjark að segja henni að bíllinn biði mín |
|
|
að bera mig um langveg henni frá. |
|
|
| |
Hún sagði: „Bíddu pabbi, bíddu mín |
|
| |
bíddu því ég kem til þín. |
|
|
|
|
|
|
Ráðvilltur ég stóð um stund og þagði, |
|
|
en af stað svo lagði aftur heim á leið. |
|
|
Ég vissi að litla dóttir mín, hún myndi hjálpa mér |
|
|
að mæta vanda þeim sem heima beið. |
|
|
| |
Hún sagði: „Bíddu pabbi, bíddu mín |
|
| |
bíddu því ég kem til þín. |
|
|
|
|
Home
