Selja litla fæddist fyrir vestan, |
|
frjáls og hraust í túni lék hún sér, |
|
hlaut við nám og erfðir allra bestan |
|
yndisleik, sem telpum gefin er. |
|
|
|
Svo varð hugur hennar stór og dreyminn, |
|
|
hjartað sló í vængjaléttri þrá |
|
|
til að fljúga eitthvað út í heiminn |
|
|
ævintýraborgirnar að sjá. |
|
|
Þreyjulaus er þráin eins og bára. |
|
Þungabrim er léttur súgur fyrst. |
|
Því fór líka Selja sextán ára |
|
suðurleið í höfuðborgar vist. |
|
|
Það var margt um lífsins leik og kæti, |
|
léttur hlátur glaðrar stúlku beið. |
|
Það var eins og þessi kviku stræti, |
|
þrungin lífi, gerðu henni seið. |
|
|
|
Næsta sumar var um margt að velja. |
|
|
Vesturförin yst á haka sat. |
|
|
Knæpa réði selju til að selja |
|
|
setuliði drykk og léttingsmat. |
|
|
Þar er hún með brosið bjarta og hýra, |
|
borðið þekur drykk og vistum enn |
|
fyrir hermenn ásta og ævintýra, |
|
ameríska gesti, - Seljumenn. |
|
|
(Fyrir Jón Jónsson var gerð breyting 1956. Erindi 5 og 6 og hú heyrist oftast) |
|
|
|
Næsta sumar var um margt að velja. |
|
|
Vesturförin yst á haka sat. |
|
|
Knæpa réði Selju til að selja |
|
|
sætar vöru, drykk og léttingsmat. |
|
|
Þar er hún með brosið bjarta og hýra, |
|
borðin þekur drykk og vistum enn |
|
fyrir talsmenn ásta og ævintýra, |
|
æskuhrifna gesti, - Seljumenn. |
|