|
|
|
|
|
Ég veit um konu sem kemur á óvart, |
|
|
hún er í krabbanum alveg eins og þú. |
|
|
Hún hefur áhuga á indversku jóga |
|
|
og öllu því sem lýtur að trú. |
|
|
| |
Varst ekki alltaf að kvarta og kveina? |
|
| |
Þú vildir konu með rísandi ljón. |
|
| |
Þið eigið ábyggilega vel saman |
|
| |
og verðið eflaust á endanum hjón. |
|
|
|
Nú vek ég athygli þína á einu |
|
|
Þú hefur mest alla tíð verið staur. |
|
|
Þú gætir komist í sjúklegar álnir |
|
|
og alltaf átt í vasanum aur. |
|
|
| |
Já hún á helling af silfri og seðlum |
|
| |
og hefur herbergisþernu og þjón. |
|
| |
Þið eigið ábyggilega vel saman |
|
| |
og verðið eflaust á endanum hjón. |
|
|
| |
Na, na, na, na na, na, na, na, na, na. |
|
| |
Na, na, na, na na, na, na, na, na, na. |
|
|
|
Það er aðeins eitt sem mér láðist að nefna, |
|
|
hún hefur útlitið ekki með sér. |
|
|
Því hún er ófríð og allnokkuð skeggjuð |
|
|
og ekki öldungis fönguleg ber. |
|
|
| |
En það er sjálfsagt í stakasta lagi |
|
| |
því að þú sér varla hálfa sjón. |
|
| |
Þið eigið ábyggilega vel saman |
|
| |
og verðið eflaust á endanum hjón. |
|
Home
