Það gerðist hér suður með sjó |
|
|
og ekkjan hans, Þóra, var ekki að slóra |
|
til útfararveislu sig bjó. |
|
Og ekkjan hans, Þóra, var ekki að slóra |
|
til útfararveislu sig bjó. |
|
|
:,: la la la la la la la la la :,: |
|
|
Ó, Jósep, Jósep, bágt á ég að bíða |
|
og bráðum hvarma mína fylla tár, |
|
því fyrr en varir æskuárin líða |
|
og ellin kemur með sín gráu hár. |
|
Ég spyr þig, Jósep, hvar er karlmannslundin |
|
og kjarkur sá er prýðir hraustan mann. |
|
Hvenær má ég klerkinn panta, kjarkinn má ei vanta, |
|
Jósep, Jósep, nefndu daginn þann. |
|
|
Hvenær má ég klerkinn panta, kjarkinn má ei vanta, |
|
Jósep, Jósep, nefndu daginn þann. |
|
|
Máninn fullur fer um geiminn fagrar langar nætur |
|
er hann kannski að hæða heiminn þjáðan sér við fætur |
|
Fullur oft hann er það er ekki fallegt ó nei það er ljótt |
|
að flækjast hér og flakka, fara á fyllerí um nætur |
|
|
Viltu með mér vaka' í nótt? - Vaka' á meðan húmið rótt |
|
leggst um lönd og sæ, - lifnar fjör í bæ? |
|
Viltu með mér vaka' í nótt? |
|
|
Vina mín kær, - vonglaða mær, |
|
einni ann ég þér. - Ást þína veittu mér |
|
|
|
Sæmd er hverri þjóð að eiga sægarpa enn. |
|
Ekki var að spauga með þá Útnesjamenn. |
|
Sagt hefur það verið um Suðurnesjamenn |
|
fast þeir sóttu sjóinn og sækja hann enn. |
|
|
Gull að sækja' í greipar þeim geigvæna mar |
|
ekki nema ofurmennum ætlandi var. |
|
Sagt hefur það verið um Suðurnesjamenn |
|
fast þeir sóttu sjóinn og sækja hann enn |
|