| D | Það var um | kvöld eitt að Kötu ég mætti. |
|
| A7 | Hún var að koma af engjunum | heim. |
|
Það var í ágúst að áliðnum slætti |
|
| D | A7 | D | og nærri | aldimmt á | kvöldunum | þeim. |
|
|
| D | Hún var svo | ung eins og angandi rósir. |
|
| A7 | Ég hafði aldrei séð hana | fyrr. |
|
Um vanga dönsuðu lokkarnir ljósir |
|
| D | A7 | D | D7 | og augun | leiftruðu | þögul og | kyrr. | |
|
|
| | G | D | | | Hlýtt ég tók í hönd á | Kötu, |
|
| | A7 | D | D7 | | | horfði’ í augun djúp og | blá. | |
|
| | G | D | | | Gengum síðan burt af | götu, |
|
| | E7 | A7 | | | geymdi okkur náttmyrkrið | þá. |
|
|
| D | En þegar | eldaði aftur og birti |
|
| A7 | í hjarta ákafan kenndi ég | sting. |
|
Og fyrir augum af angist mig syrti. |
|
| D | A7 | D | Hún var með | einfaldan | giftingar | hring. |
|
|
| G | A7 | D | Hún var með | einfaldan | giftingar | hring. |
|