Þegar sumarið finnur nístandi nál vetrarins |
|
liðast þokan eftir dalnum |
|
breyðandi gleymsku yfir minningarnar, |
|
yfir minningarnar sem þú aðeins sérð |
|
|
|
|
|
|
|
|
Augu þín, sem sögðu mér meira en orðin |
|
|
En ég les ekki eins vel og ég gerði |
|
|
|
Samt les ég úr þeim, ég les úr þeim |
|
|
Samt les ég úr þeim, ég les úr þeim |
|
|
Samt les ég úr þeim, ég les úr þeim |
|
|
|
Hendur mínar eru ekki eins velkomnar |
|
Kossar mínir hafa ekki lengur sömu áhrif |
|
Þó slær hjarta mitt hraðar |
|
|
|
|
|
er ég lít í þau, er ég stari í þau |
|
|
er ég lít í þau, er ég stari í þau |
|
|
Sé ég síðasta augnablikið |
|