|
|
|
Sum börn sem gestir koma sólríkan dag um vor |
|
|
og brosið þeirra bjarta býr til lítil spor |
|
|
í hjörtum sem hljóðlaust fela sinn harm og djúpu sár |
|
|
við sorginni er bænin svarið og silfurlituð tár | | | |
|
|
| |
Það er svo erfitt að skilja með okkar veiku vörn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
|
|
Börn Guðs sem gestir koma gleymum aldrei því |
|
|
í minningunni brosið bjarta býr hjarta okkar í |
|
|
það gull við geyma skulum og allt sem okkur er kært |
|
|
við vitum þegar birtu bregður börn Guðs þá sofa vært |
|
|
| |
Það er svo erfitt að skilja með okkar veiku vörn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
|
|
|
| |
Það er svo erfitt að skilja með okkar veiku vörn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
| |
og enga fró að finna þegar fara lítil börn |
|
|
|
Home
