| Hvítir vaða dagar votlendi hjartans og vekja þig. |
|
|
Frá yfirborði hugans ég horfi niður í dýpið á sjálfan mig. |
|
|
Í rökkri óttans hvíslar sálin ég elska þig. |
|
|
Meðan ómur þess liðna gárar vatnið og leggursig. |
|
|
Sveimar þú á glærum vængjum - það er kalt þarna inni. |
|
|
| |
Það er háflóð úr augum þínum rennur, |
|
| |
það er háflóð og enni þitt brennur, |
|
| |
það er háflóð það skín í mánans tennur. |
|
| |
já þú þú þú ein getur vakið mig, |
|
| |
já þú þú þú ein getur vakið mig, |
|
| |
já þú þú þú ein getur vakið mig. |
|
| |
Og aldar gömul sorg vaknar. |
|
Home
