| D | G | A | D | G | A | D | Dsus4 | | | | | | | | | | | | | | | | |
|
|
| D | G | A | D | | Ég veit um | systkin svo | sæl og | góð |
|
| Bm | Em | G | A | | og | syngja | vil um þau | lítinn óð | |
|
| G | A | D | A | | en | ekkert | þekkjast þau | þó | |
|
| D | Em | A | D | | um | húsið hún | leikur sér | út og | inn. |
|
| Bm | Em | G | A | | Hann | einnig sér | leikur- um | himin | inn |
|
| G | A | D | | drengurinn | litli, sem | dó. |
|
|
|
Hún veit hann var barn svo blessað og gott |
|
|
hann bróðir hennar, sem hrifinn var brott; |
|
|
hún þráir hann ekkert þó. |
|
|
Sér barnung mær tekur missirinn létt, |
|
|
en mamma hennar hugsar jafnt og þétt |
|
|
um litla drenginn sem dó. |
|
|
|
Hún þráir sinn litla, ljóshærða son, |
|
|
sitt ljós og sitt gull, og sinn engil og von; |
|
|
hún man hve hann hjúfraði og hló, |
|
|
hve blítt hann klappaði um brjóst henni og kinn, |
|
|
hve brosið var indælt og svipurinn |
|
|
|
|
Er stúlkan flýgur í faðm hennar inn, |
|
|
þá felur hún líka þar drenginn sinn |
|
|
með sorgblíðri saknaðar ró. |
|
|
Í hjarta hennar dafnar vel dóttirin, |
|
|
þó dafnar þar enn betur sonurinn, |
|
|
drengurinn hennar, sem dó. |
|
Home
