| G | C | D | G | C | D | G | Gsus4 | | | | | | | | | | | | | | | | |
|
|
| G | C | D | G | | Ég veit um | systkin svo | sæl og | góð |
|
| Em | Am | C | D | og | syngja | vil um þau | lítinn óð | |
|
| C | D | G | D | en | ekkert | þekkjast þau | þó | |
|
| G | Am | D | G | um | húsið hún | leikur sér | út og | inn. |
|
| Em | Am | C | D | Hann | einnig sér | leikur- um | himin | inn |
|
| C | D | G | | drengurinn | litli, sem | dó. |
|
|
Hún veit hann var barn svo blessað og gott |
|
hann bróðir hennar, sem hrifinn var brott; |
|
hún þráir hann ekkert þó. |
|
Sér barnung mær tekur missirinn létt, |
|
en mamma hennar hugsar jafnt og þétt |
|
um litla drenginn sem dó. |
|
|
Hún þráir sinn litla, ljóshærða son, |
|
sitt ljós og sitt gull, og sinn engil og von; |
|
hún man hve hann hjúfraði og hló, |
|
hve blítt hann klappaði um brjóst henni og kinn, |
|
hve brosið var indælt og svipurinn |
|
|
|
Er stúlkan flýgur í faðm hennar inn, |
|
þá felur hún líka þar drenginn sinn |
|
með sorgblíðri saknaðar ró. |
|
Í hjarta hennar dafnar vel dóttirin, |
|
þó dafnar þar enn betur sonurinn, |
|
drengurinn hennar, sem dó. |
|