| Í draumi sérhvers manns er fall hans falið |
|
|
Þú ferðast gegnum dimman kynjaskóg |
|
|
af blekkingum, sem brjóst þitt hefur alið |
|
|
á bak við veruleikans köldu ró. |
|
|
| |
Þinn draumur býr þeim mikla mætti yfir |
|
| |
að mynda sjálfstætt líf, sem ógnar þér. |
|
| |
Hann vex á milli þín og þess, sem lifir, |
|
| |
og þó er engum ljóst, hvað milli ber. |
|
|
|
Gegn þinni líkamsorku og andans mætti |
|
|
og öndvert þinni skoðun, reynlu og trú, |
|
|
í dimmri þögn, með dularfullum hætti |
|
|
rís draumsins bákn, og jafnframt minnkar þú. |
|
|
|
Og sjá, þú fellur fyrir draumi þínum |
|
|
í fullkominni uppgjöf sigraðs manns. |
|
|
Hann lykur um þig löngum armi sínum, |
|
|
og loksins ert þú sjálfur draumur hans. |
|
Home
