|
|
Besti vinur bak við fjöllin háu, |
|
blærinn flytur mín kveðjuorð til þín, |
|
hvíslar í eyru ljúfu ljóði smáu, |
|
löng er biðin uns kemur þú til mín. |
|
|
Manstu ekki sumarkvöldin sælu, |
|
er við sátum við dalsins tæru lind |
|
og hlýddum undur hljóð á hörpu minnar óð |
|
og ortum fögur ástarljóð. |
|
|
|
Er ég vaki um nætur og vænti þín |
|
|
og Það vorar allt grætur þig ástin mín. |
|
|
Þegar vorfugla kvaka komdu vinur til baka, |
|
|
og við vökum og dönsum meðan vornóttin dvín. |
|
|
|
|
Manstu ekki sumarkvöldin sælu, |
|
er við sátum við dalsins tæru lind |
|
og hlýddum undurhljóð á hörpu minnar óð |
|
og ortum fögur ástarljóð. |
|
|
|
Er ég vaki um nætur og vænti þín |
|
|
og Það vorar allt grætur þig ástin mín. |
|
|
Þegar vorfugla kvaka komdu vinur til baka, |
|
|
og við vökum og dönsum meðan vornóttin dvín. |
|