| A | E7 | A | A7 | | Ó, | manstu gamlar | æskuástar | stundir | |
|
| D | A | | svo | yndislegt var þá að vera | til. |
|
| E7 | A | F#7 | | Litla kofann blómabrekku | und | ir |
|
| B7 | E | | bunulækinn upp við hamra | gil. |
|
|
| | | A | E7 | A | A7 | | | Um | sumarkvöld við | sátum þar og | undum | |
|
| | | D | A | | | um | sólarlag í blíðum sunnan | þey. |
|
| | | E7 | A | F#7 | | | Og | litla blómið fagra er við | fund | um |
|
| | | B7 | E7 | A | | | í | fjóluhvammi, | það var gleym-mér- | ei. |
|
|
| A | E7 | A | A7 | | Manstu litlu | lömbin út við | stekkinn, | |
|
| D | A | | litla rjóðrið fagra upp við | hól; |
|
| E7 | A | F#7 | | fuglinn litla er sætast söng á | kvöld | in, |
|
| B7 | E | | silungshylinn fram við kvía | ból. |
|
|
| | | A | E7 | A | A7 | | | | Ánni í dalnum | ei við munum | gleyma, | |
|
| | | D | A | | | | oft við hlýddum blítt á hennar | nið. |
|
| | | E7 | A | F#7 | | | | Allt var best og okkur kærast | heim | a, |
|
| | | B7 | E7 | A | | | | unaðslegt í | dalsins kyrrð og | frið. |
|
|
|
Home
