| D | F#m | Bm | D | | Ég skrifa þér með | blýant, því | blek er ekki | til |
|
| Em | E7 | A7 | | og | blaðið það er | krypplað og | jósið er að deyja. |
|
| D | F#m | Bm | D | | En | þegar þú færð | bréfið þá | veistu hvað ég | vil |
|
| E7 | A7 | | og | veist að ég er heima og á náttkjól meira | segja. |
|
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Ég | svík þig ekki | vinur og | sendi þetta | bréf |
|
| Em | A7 | D | D7 | | til að | sýna þér að | ég er hvorki | hrædd við þig né | gleymin. |
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Til að | segja, til að | segja,til að | segja að ég | sef |
|
| Em | A7 | D | | undir | súðinni fyrir norðan, ég er svo | voðalega | feimin. |
|
|
| D | F#m | Bm | D | | Í guðsbænum þú | verður að | ganga ósköp | hljótt |
|
| Em | E7 | A7 | | og | gæta vel að | öllu, hvort | nokkur fari um veginn. |
|
| D | F#m | Bm | D | | Læðstu inn um | hliðið þegar | líða fer á | nótt |
|
| E7 | A7 | | og | læðstu upp að húsinu eldhúsdyra | megin. |
|
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Beint á móti | uppgöngunni eru | mínar | dyr |
|
| Em | A7 | D | D7 | | elsku vinur | hægt,hægt svo | stiginn ekki | braki |
|
| G | Gm | F#m | B7 | | og | þó þú hafir | aldrei,aldrei | farið þetta | fyrr |
|
| Em | A7 | D | | þá | finn ég að þú kemur ... og | hlusta, bíð og | vaki. |
|
|
| D | F#m | Bm | D | | Gættu því að | strjúka ekki | stafnum þínum | við |
|
| Em | E7 | A7 | | og | stígðu létt til | jarðar og | mundu hvað ég segi. |
|
| D | F#m | Bm | D | | Það | iðka sjáfsagt | margir þennan | ævintýra | sið |
|
| E7 | A7 | | sem | aldrei geta hist þegar birta fer að | degi. |
|
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Opnaðu svo | hurðina | hún er ekki | læst |
|
| Em | A7 | D | D7 | | hægt elsku | vinur það er | sofið bakvið | þilið. |
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Í | myrkrinu, í | myrkri geta | margir hlutir | ræst |
|
| Em | A7 | D | | og | mér finnst líka við | eiga það | skilið. |
|
|
| D | F#m | Bm | D | | Ég veit að þú ert | góður og | gætir vel að | þér |
|
| Em | E7 | A7 | | og | gengur hægt um | dyrnar, | farðu helst úr skónum. |
|
| D | F#m | Bm | D | | Þá | er engin | hætta | þú mátt trúa | mér |
|
| E7 | A7 | | þey ... þey ... húsið er fullt af gömlum | ljónum. |
|
|
| G | Gm | F#m | B7 | | Það grunar engan | neitt svona í | allra fyrsta | sinn |
|
| Em | A7 | D | D7 | | og | engum nema | þér skal ég | gefa blíðu | mína |
|
| G | Gm | F#m | B7 | | og | þó að ég sé | feimin þá | veistu vilja | minn |
|
| Em | | og | veist að ég er heima, |
|
|
| | | | A7 | D | | | | þín | elsku hjartans | Stína |
|
Home
