| Ég vil ekki meiri hita, því ég vil ekki bráðna. |
|
|
en ungfrú orðadrepir liggur ofan á mér. |
|
|
og nú ég heyri engan mun á hávaða eða hljóði, |
|
|
og nú ég heyri engan mun á hljóði eða þögn. |
|
|
|
það hentar mér illa að orðum mínum sé slátrað. |
|
|
en ungfrú orðadrepir hakkar þau í sig. |
|
|
og nú ég sé engan mun á dimmu eða ljósi, |
|
|
og nú ég sé engan mun á henni eða öðrum. |
|
|
| |
svo ég held í mér andanum, |
|
| |
það er erfitt að geyma það sem ég vil gleyma. |
|
|
| |
því ef ég segi ekki orð þá frem ég engin morð. |
|
|
| |
það er erfitt að gleyma því sem ég vil geyma. |
|
|
|
|
|
allar kenningar heimsins, |
|
|
|
ná ekki ungfrú orðadrepi af skoðun sinni. |
|
|
og nú ég kann engan mun á því að tala eða öskra, |
|
|
og nú ég kann engan mun á því að klappa eða klóra. |
|
|
| |
svo ég held í mér andanum, |
|
| |
það er erfitt að geyma það sem ég vil gleyma. |
|
|
| |
því ef ég segi ekki orð þá frem ég engin morð. |
|
|
| |
það er erfitt að gleyma því sem ég vil geyma. |
|
|
|
|
en „algjör þögn er best“, |
|
|
|
svo ég tek úr mér tunguna og treð henni inn í eyrun. |
|
|
og hvar stend ég nú, hvar stend ég nú? |
|
|
er ég nægilega innihaldsríkur fyrir þig? |
|
|
og nú ég heyri engan mun á hávaða eða hljóði, |
|
|
og nú ég heyri engan mun á hljóði eða þögn. |
|
|
| |
svo ég held í mér andanum, |
|
| |
það er erfitt að geyma það sem ég vil gleyma. |
|
|
| |
því ef ég segi ekki orð þá frem ég engin morð. |
|
|
| |
það er erfitt að gleyma því sem ég vil geyma. |
|
|
|
|
og þú missir af mér, þú missir af mér. |
|
|
og ég vissi af þér, ég vissi af þér. |
|
|
Home
